آکادمی پیکسان

در این مقاله ما قصد داریم که به شما 10 نکته مهم از عکاسی از کودک را بگوییم که بتوانید در هنگام عکسبرداری با مشکلات مواجه نشوید. اغلب خوانندگان آکادمی پیکسان اطلاع دارند که تیم ما به طور تخصصی در زمینه آتلیه کودک فعالیت دارد. در ادامه ده نکته طلایی در عکاسی از کودک را از زبان پدر سعید کوچولو با شما به اشتراک می گذاریم:

1.عکاسی مستند یا پرتره

در حالیکه که من از هفته اول تولد سعید عکس­های بامز? زیادی گرفتم، متوجه شدم در حقیقت عکسهای هفت? اول تولد او بیشتر شبیه یک مجموعه مستند شده است. تمرکز عکس­های من بر روی اولین­ها بود. اولین لحظه با مامان، اولین حمام، اولین بار روی ترازو( وزن او زیر 4.5 کیلوگرم بود)، اولین لباس بیرون، اولین ناخن گرفتن( از روز اول ناخن­های بلندی داشت)، اولین ملاقات با پدربزرگ و مادربزرگ و غیره. در نهایت از او و هرکسی که به ملاقاتش آمده بود عکس گرفتم (هدایای قشنگی می­شود) و تصمیم گرفتم عکس­های بامزه را تا زمانی که به خانه برگردیم و او اندکی جابیافتد به تعویق بیاندازم.

من در هفته­ ی اول چند عکس پرتره گرفتم اما در نهایت بیشتر آن­ها با سایر اعضای فامیل بود. در بازگشت به خانه و طی سه هفت? آِینده به گرفتن عکس­های مستند ادامه دادم اما در این بین عکس­های پرتره بیشتری نیز گرفتم. اغلب دوستانمان از تعادل بین سبک عکس­ها تمجید کردند.

2.یافتن زوایا

یکی از بزرگترین چالش­هایی که خیلی از دوستانم هنگام عکس برداری از کودک با آن روبرو هستند، یافتن زاویه مناسب برای عکاسی است. بخصوص در اولین روزهای تولد یافتن زاویه مناسب بسیار سخت است. چون نوزادان را قنداق می­کنند و 99% مواقع  آنچه که شما در نهایت از آن­ها می­بینید یک سر قرمز کوچک است. اگر به آن مجموعه از برآمدگی­ها، خراش­ها و سر بدشکل نوزادان تازه متولد شده را اضافه کنید می­ بینید که یافتن زاوی? مناسب که باعث ذوق­ زدگی والدین شود می­تواند مشکل باشد.

اگر تسلیم نشوید، هنوز فرصت دارید در اینجا چیزهایی است که شاید بخواهید برای رفع مشکلات بالا امتحان کنید.

• پایین بیایید

یک نکته در بسیاری از عکس­های طبیعی نوزادان این است که باید تا سطح آن­ها پایین آمد. من تقریبا زمان زیادی از یک یا دو هفته گذشته را روی کف زمین کنار سعید سپری کرده­ ام. و فکر می­کنم این چیزی است که هر دو ما از آن لذت می­بریم و همچنین جای فوق­ العاده ­ای برای دوربین شماست. پایین آمدن و نزدیک شدن، یک مقدار در انداز? فاصل? کانونی چالش ایجاد می­کند(من معمولا از لنز 24-105 زوم و بازترین فاصل? کانونی استفاده می­کنم) اما در نهایت عکس­هایی به شما می­دهد که گویی به جای نگاه از بالا به کودک وارد جهان او شده ­اید.

• کلوز آپ

راه دیگر بهبود زاویه دید و گرفتن عکس­هایی صمیمانه ­تر، این است که یا بصورت فیزیکی به سوژه نزدیک شوید یا اینکه از فاصله کانونی بلندتر استفاده کنید. پیشنهاد من استفاده از فاصله کانونی بلندتر است زیرا نزدیک شدن زیاد به نوزاد و چپاندن لنز­های بزرگ به صورت فرزندتان ممکن است آن­ها را اندکی بترساند.

• عکس­های در حال مراقبت

 تعدادی از بهترین عکس­هایی که من طی ماه گذشته گرفتم آن­هایی بود که هنگام مراقبت افراد مختلف از سعید گرفته شد. این عمل باعث می­شود او بیشتر در موقعیت عمودی قرار گیرد که در نتیجه کمی بیشتر شبه انسان می­شود و زوایای بیشتری برای عکاسی در اختیار شما قرار می­دهد. چندین موقعیت را امتحان کنید( بغل کردن، نشاندن، میان بازوان گرفتن، روی شکم خواباندن و غیره) هرکدام این­ها فرصت­های متفاوتی را در اختیار شما قرار می­دهد. همچنین به خاطر بسپارید که تنها، نوزاد شما سوژ? عکاسی نیست- پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ، دوستان و غیره همگی می­توانند به عکس شما معنا دهند و در آینده شما از داشتن این عکس­ها راضی و خوشحال خواهید بود تا صرفا عکس­های تکی نوزاد.

3. عکاسی ماکرو

Macro: عکاسی ماکرو یا تصویر برداری ماکرو نوعی عکاسی از نمای نزدیک، بطور معمول از سوژه‌ های کوچک است. بطور کلاسیک سوژه موجود در یک تصویر ماکرو بزرگ‌تر از اندازه آن در طبیعت بر روی نگاتیو بوده‌است. به هر شکل امروزه تصویر برداری ماکرو، تهیه تصویر از سوژه در ابعاد بزرگتر و واضح‌تر از آن چیزی است که در حیات دیده می‌شود.

ما عاشق نوزادان هستیم چون کوچک و بامزه اند( چی می­شد همین طوری بمونند). در کل، آن­ها بانمک اند اما بسیاری عضو کوچک و بامزه دارند که به عکاس مجموعه ای از موضوعات فوق العاده را می­دهد (به ویژه اگر روی آن­ها زوم کنید).

اگر دوربین شما حالت ماکرو دارد یا اینقدری خوش ­شانس هستید که لنز ماکرو دارید، یک بخش از بدن را انتخاب کنید (مانند دست، گوش، پا، دهان و غیره) از آن به عنوان فوکوس کامل عکس خود استفاده کنید. با این کار جزئیاتی که اغلب در عکس­های خیلی از ما نادیده گرفته می­شود برجسته می­شود و شما یک مجموعه کامل از تصاویر خواهید داشت که عکس­های سریالی فوق العاده ­ای می­شود.

4. ثبت لحظات خوش

چالش دیگر در رابطه با کودکان این است که مدت زیادی لبخند نمی­زنند. در حقیقت آن­ها اغلب کار زیادی جز خوابیدن، خوردن، خراب کردن و گریه کردن نمی­کنند…آیا چیز دیگری هم هست؟ در جستجوی لحظاتی باشید که کودک شما آرام و راضی است. ممکن است لبخند نزند اما زمان­هایی در روز هست که روتین روزانه بهتری برای عکاسی از کودک است تا زمان­های دیگر. در مورد سعید لحظه ­هایی را یافتم که به طور ویژه خوب بودند. یکی زمان حمام (او عاشق آن است) و دیگری اول روز وقتی که نیمی از غذایش را خورده و به او اجازه می­دهیم قبل از پایان غذا بازی کند. این­ها زمان­هایی است که مطمئنا ما با دو چشم باز و یا حتی یک یا دو قهقه روبرو می­شویم.

5. دوربین خود را نزدیک نگه دارید

کودک ما در حالت روتین تقریبا قابل پیش ­بینی است (به نظر می­رسد ما به نوعی او را به یک روال معمول عادت دادیم). اما لحظاتی در طول روز است که او کاری بامزه، خنده دار و کاری که ارزش ثبت کردن دارد می­کند. بدون دوربین، شما این لحظات را از دست می­دهید زیرا این لحظات معمولا گذرا هستند. ما DSLR خود را در اتاق نشیمن که اغلب زمان در آن سپری می­شود می­گذاریم اما حواسمان هست و در اتاق خواب نیز عکسبرداری می­کنیم.

6. به عکسبرداری ادامه دهید

کودکان هر روز تغییر می­کنند به خصوص در ماه­های اول تولد که بسیار دیدنی و استثنایی است. اگر شما در جستجوی تغییرات باشید ممکن است آن­ها را به آسانی از دست بدهید بنابراین مهم است که به طور مرتب عکاسی کنید. من دوستانی دارم که در روزهای اول تولد کودکشان صدها عکس گرفتند اما دیگر هیچ عکس جدیدی تا 6 ماهگی کودک نگرفتند. وقتی که عکس­های روزهای اول و شش ماهگی را باهم مقایسه کردند و متوجه تغییرات زیاد او شدند فهمیدند چیزهای زیادی را برای عکاسی از دست داده ­اند.

7. با Airbrush دوست باشید

خیلی از عکس­های کودکان که در سایت Flickr می­ بینید از هر لحاظ بی­ نقص و شگفت­ انگیزند. واقعیت این است که بسیاری ازکودکان کاملا بی ­نقص نیستند (اگرچه والدین شان نظر دیگری دارند). خراش­های کوچک، چشم­های قی کرده، آب دماغ آویزان، شیر خشک شده اطراف دهان، لکه ­های پوستی، خال و برآمدگی و غیره در تمام کودکان شایع است. شاید بخواهید همیشه یک شوینده نرم و مرطوب دستی داشته باشید که این چیزها را پاک کند اما هر کاری کنید در عکس­ها دیده خواهند شد.

در اکثر مواقع من اهمیتی به آن­ها نمی­دهم چون فکر می­کنم این چیزها کودک شما را همانگونه که هست نشان می­دهند و هیچ ایرادی در این امر وجود ندارد. اگرچه بعضی اوقات می­تواند کمی ناراحت کننده باشد. برای آن عکس­های بخصوصی که شاید دوست داشته باشید به عنوان هدیه بدهید می­توانید از روتوش پوست در فتوشاپ استفاده کنید. بیشتر ابزار ادیت عکس، انواع مخلتف airbrush و روتوش را دارند. حتی اگر در حد صاف کردن عکس باشد استفاده از آن را یاد بگیرید ، از نتیجه­ کار شگفت زده خواهید شد.

8. رنگ را حذف کنید

نکت? دیگر که شایسته است در ادیت عکس به آن توجه کنیم کم کردن رنگ عکس­های شماست. در واقع ما تعدادی از عکس­های سعید را سیاه و سفید کردیم که به چند دلیل خیلی مفید بود:

برای مقابله با خراش­ها و لک و لوک هایی که در بالا از آن صحبت شد فوق العاده است و شدت توجه به آن را کم می­کند. عکس­­های شما را به نوعی لطیف می­کند. کودکان موجوداتی کوچک و بغلی و لطیف­ اند و حذف یا کاهش رنگ­ها در این میان این صفات را تشدید می­کند. همچنین می­توانید رنگ­ها را به کمترین میزان برسانید یا حتی منجر به سیاه و سفید کردن عکسها شود. گذاشتن اندکی رنگ در عکس­ها به شما تصویری پاستلی می­دهد که باز همان حس لطافت در عکس­ها را ایجاد کرده و به آن نما و احساس بسیار متفاوتی می­دهد.

9. نوردهی غیر مستقیم

چالش دیگری که با آن مواجه شدم این است که در زمستان نور آفتاب سست است و خان? ما کم نور و دلگیر است. روزهایی بود که نسبتا هوا روشن­تر بود و عکاسی کنار پنجره با نور طبیعی نتایج فوق العاده ای داشت اما در اغلب موارد نیاز داشتم تا حدی از فلاش استفاده کنم.

من  تخصصی در نوردهی ندارم اما متوجه شدم بهترین نتایج زمانی به دست آمد که  از فلاشم به طریق bounce flash استفاده کردم- آن را به سقف تاباندم تا در نتیجه نور غیر مستقیم باشد. این کار، نور را پخش می­کرد و باعث می­شد در عکس­ها سعید کمتر محو شود و مهم­تر از آن به این معنی است که او با نور کور نشود (نمی خواهیم که فرزندان دلبندمان به خاطر وسواس عکاسی کور شوند) در واقع من از پزشک اطفال دربار? فلاش دوربین پرسیدم و توصی? او این بود که آسیبی نمی­ رساند اما برای حفظ آرامش در زمان عکاسی از کودک نور غیر مستقیم (فلاش بانس و پخش) بهتر است. مطمئنم دکترهای مختلف توصیه­ های متفاوتی خواهند داشت اما من حاشی? امن را با بانس فلاش رعایت کردم و تا جایی که ممکن بود از فلاش مستقیم اجتناب کردم. همچنین در این شیوه، عکس­ها طبیعی تر به نظر می­رسند.

اگر فلاش جهنده ندارید بالابردن ایزو و باز کردن دریچه دیافراگم دوربین را امتحان کنید که بدین معناست که حتی اگر ذره­ای نور در اتاق باشد دیگر نیازی نیست از فلاش استفاده کنید. راه حل بعدی، پخش نور فلاش با قرار دادن یک دستمال کاغذی روی فلاش است.

10. موقعیت شناس باشید

در اینجا دو چیز است که می­خواهم به آن اشاره کنم:

اول، زمانبندی در فرآیند عکاسی از کودک مهم است. کودکان خیلی تکان نمی­خورند اما تغییرات ظریفی در موقعیت و حالات چهره شان دارند که می­تواند عکس خوبی شود. من از زمان تولد سعید دوربین خود را روی عکاسی پیوسته تنظیم کردم زیرا دریافتم عکاسی تک فریم اغلب «آن لحظه» را از دست می­دهد. همچنین با عکسبرداری سه چهارتایی پشت سر هم عکس­های متوالی شگفت انگیزی گرفتم.

نکت? دومی که می­خواستم یادآوری کنم: تولد فرزند، صرفا یک فرصت عکاسی نیست و مهم است هر چند وقت یکبار در روز دوربین را زمین بگذاریم. اگر شبیه من باشید به راحتی قادرید با دوربین جلوی چشمانتان در خانه بچرخید و فراموش کنید از لحظه لذت ببرید. فقط عکس­های شگفت ­انگیز از کودکتان نگیرید . بلکه با او خاطره بسازید و بدانید که تعادل همیشه فوق العاده است.

 

منبع:digital-photography-school.com