آکادمی پیکسان

دریچه دیافراگم(روزنه) یکی از سه عاملِ ساخت یک اکسپوژر یا مدت‌زمانِ نوردهی می‌باشد. درک تنظیمات دیافراگم گرفتنِ یک تصویر واضح و یکنواخت را بسیار آسان‌تر می‌سازد. استفاده از دیافراگم‌های مختلف راه‌های خلاقانه بیشتری را برای اثرات خاص و یونیک باز می‌کند. اگر به فعالیت عکاسی در یک آتلیه ، آتلیه کودک و یا آتلیه بارداری مشغول هستید این مقاله روش‌ها و چگونگی استفاده از آن را برای پیشرفت‌ شما آموزش می‌دهد.

گامِ یک-دیافراگم چیست؟

بهترین راه برای درک تنظیمات دیافراگم، به مردمک ِچشم فکر کنید که هرچه بازتر می‌شود نور بیشتری می‌تواند بدان وارد گردد. تنظیمات دریچه دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو ISO، باهم یک اکسپوژر یا مدت‌زمان نوردهی را ایجاد می‌کنند. با تغییر اندازهِ قطر دیافراگم، اجازه عبور نورِ کمتر یا بیشتری به درون حسگر داده می‌شود. این موضوع به موقعیت و صحنه‌ای که عکس‌برداری شده‌، وابسته‌است. کاربردهای خلاقانه از اندازه‌های مختلف دیافراگم و نتایج آن‌ها در گام دو بررسی می‌شود. به عبارت ساده‌تر هنگام صحبت از مدت‌زمانِ نوردهی و نور، دیافراگم‌های بازتر نور بیشتر و دیافراگم‌های باریک‌تر، نور کمتری را عبور می‌دهند.

گام دو-دیافراگم به چه صورتی اندازه‌گیری می‌شود و تغییر می‌کند؟

اندازهِ دیافراگم(قطر دریچه دیافراگم) با استفاده از مقیاسی به نام مقیاسِ ضریب اِف محاسبه می‌شود. روی دوربین دیجیتال، شما اِف را به همراه یک عدد خواهید دید. این عددِ اِف، مقدار گشودگی دریچه دیافراگم را بیان می‌کند. اندازه روی مدت‌زمان نوردهی و عمق زمینهِ تصویر نهایی (که در زیر هم بیان شده) اثر می‌گذارد. آن‌چه ممکن است گیج‌کننده به نظر برسد آن است که مقدار عدد کمتر،گشودگی بیشتر دیافراگم را نشان می‌دهد. یعنی دیافراگمِ دوربین به اندازه ضریب اِف کوچک‌تری باز خواهد شد(مانند اِف/1.4 در بیشترین گشودگی دیافراگم)

در مقادیر بیشتر، مانند اف/16 یا اف/22 شما دیافراگم باریک‌تری را خواهید داشت. علت مقدار عددی کمتر برای یک دیافراگم بالاتر چیست؟ پاسخ ساده و ریاضیاتی است اما در ابتدا نیاز دارید تا درباره ضریب اِف بدانید.

مقیاس به این صورت می‌باشد: اف/1.4،اف/2،اف/2.8،اف/4،اف/5.6،اف/8،اف/11،اف/16،اف/22. مهم‌ترین نکته درباره این اعداد این است که هرچه عدد بیشتر می‌شود، تنظیمات دیافراگم به نصفِ اندازه آن کاهش می‌یابد. این نصف‌شدن به معنی این است که 50% از نور عبوری از لنزها کمتر می‌گردد. یعنی اعداد از معادله‌ای که تنظیمات قطر دریچه دیافراگم با فاصله کانونی حل می‌شود، بدست می‌آیند. شما مطلع هستید که در دوربین‌های مدرن تنظیمات قطر دریچه دیافراگم از میان لیستی که در بالا آورده شد،است، صورت‌می‌گیرد. این‌ها توقفات 3/1 هستند بنابراین برای مثال میان اف/2.8 و اف/4 شما اف/3.2 و اف/3.5 را خواهید گرفت. این‌ها این‌جا برای افزایش کنترلی که شما در طول تنظیمات‌تان دارید، آورده‌شده‌اند. حالا کمی سخت‌تر می‌شود. اگر شما سردرگم شده‌اید می‌توانید به گام سوم که مهم‌ترین بخش را پوشش‌داده‌است،  بپردازید. برای مثال، با داشتن لنز50 میلی‌متری همراه تنظیمات قطر دریچه اف/2 برای محاسبه پهنای دیافراگم ،شما 50را بر 2 تقسیم کنید ،به شما قطر 25 میلی‌متری را می‌دهد. سپس شعاع را حساب کنید، آن را در خودش ضرب کنید (توان دوم شعاع) و بعد در عدد پی ضرب کنید. کلیت معادله چیزی مانند این است:

Area = r²*pi

اینجا چند مثال آورده‌شده‌است:

یک لنز 50 میلی‌متری در اف/2: مساوی است با قطر باز دریچه 25 میلی‌متری. نصف این هست 12.5 میلی‌متر و از معادله مساحت خواهیم داشت: 490میلی‌مترمربع

یک لنز 50 میلی‌متری در اف/2.8: قطر دریچه 17.9 میلی‌متر.

نصف این می‌شود 8.95 میلی‌متر و با استفاده از معادله بالا ما مساحتی معادل 251.6 خواهیم داشت. حالا جای تعجبی نیست که بگوییم نصف مساحتِ 491 از 251 کمتر است، به دلیل اینکه اعداد استفاده‌شده به نزدیکترین نقطه عددیشان گرد شدند. مساحت اف/2.8 همچنان دقیقا نصف مساحت اف/2 می‌باشد.

این چیزی است که مقیاس دیافراگم در واقعیت بدان شبیه است.

گام سوم-چگونه دیافراگم بر اکسپوژر یا مدت زمان نوردهی تاثیر می گذارد؟

پیش از آن‌که ما درباره چیز دیگری صحبت کنیم، به مثلث اکسپوژر نگاهی بیندازید. تغییر در اندازه قطر دیافراگم به نوردهی مربوط می‌شود. اندازه دیافراگمِ بزرگتر، تصاویر آشکارتری را خواهد داشت. بهترین راه برای نشان‌دادن آن بوسیله مجموعه‌ای از تصاویر و ثابت نگه‌داشتن همه‌چیز بجز دیافراگم است. تمام تصاویر در اسلایدهای زیر در ISO 200،400/1 در هر ثانیه و بدون فلش گرفته شده‌اند. تنها اندازه دیافراگم در سراسرشان تغییر داده‌شده‌است. این مجموعه از تصاویر، قبل از تهیه اف/1.4 بوده است، بنابراین تصاویر در مقادیر زیر گرفته‌شده‌اند:

اف/2،اف/2.8،اف/4،اف/5.6،اف/8،اف/11،اف/16،اف/22.

روشی صحیح برای دیدن تغییرات اندازه دیافراگم، نگاه‌کردن به اندازه دایره‌ِ سفید بیرون کانون (نقطه تمرکز) در سمت چپ و پایین تصویر است. اثر خلاق اصلی دیافراگم، گرچه که مدت زمان نوردهی نیست اما عمق زمینه می‌باشد.

گام چهارم-چگونه دیافراگم بر عمق زمینه اثر میگذارد؟

حالا، عمق زمینه موضوع اساسی است. برای همین‌منظور من با بیان آن‌که آن، درباره فاصله‌ایست که سوژه در جلوی فاصله کانونی خواهد ماند و پشت نقطه اصلی کانون، خلاصه می‌کنم.

در مورد اینکه چگونه عمق زمینه بوسیله دیافراگم تاثیر می‌پذیرد، تنظیمات دیافراگم بازتر (اف/1.4)، عمق زمینه کم ژرفاتری را ایجاد می‌کند و قطر دریچه دیافراگم باریک‌تر (اف/22) عمق زمینه عمیق‌تری را.پیش از آن‌که من تصاویری برگزیده با دیافراگم های مختلف را نشان دهم به دیاگرام زیر نگاهی بیندازید.

چگونه دیافراگم بر عمق زمینه اثر میگذارد؟

اینجا مثالی از یک تصویر که دراف/1.4 گرفته‌شده، آورده‌شده‌است. با دورشدن سوژه از لنزها، مشاهده تاثیری که بر ژرفای تصویر دارد، ساده‌است.

همانطور که اشاره شد، اینجا مجموعه‌ای از تصاویر که همه با وضعیت ابتدایی دیافراگم گرفته شدند، وجود دارد. مدت‌زمانِ نوردهی، ثابت مانده و تنها مقدار متغیر دیافراگم می‌باشد. تصاویر زیر در این مقادیر می‌باشند: اف/2،اف/2.8،اف/4،اف/5.6،اف/8،اف/11،اف/16،اف/22.

توجه کنید که چطور عمقِ زمینه هر بار با اافزایش اندازه قطر دریچه دیافراگم کاهش می‌یابد.

گام پنج-کاربردهای مختلف دیافراگم چه هستند؟

اولین چیز برای یادداشت این است که هیچ قاعده‌ای برای انتخابِ یک دیافراگم وجود ندارد. آن به میزان زیادی به این‌که شما اثراتی هنرمندانه یا تعادلی دقیق در نور یک صحنه را مدنظر دارید، وابسته‌است. برای بهتر بیان‌کردن این بحث، داشتن دانشی از کاربردهای سنتی دیافراگم‌های مختف یاری‌رسان است که در زیر فهرست شده‌اند:

اف/1.4-برای موقعیت‌های با نورکم عالی است. همچنین عمق ژرفای کمی را به دست می‌دهد. برای سوژه‌های کم‌ژرفا و یا برای اثر بوخه بهترین کاربرد را دارد.

اف/2-این محدوده نیز همان کاربردها را دارد اما یک لنز اف/2 می‌تواند به میزان یک سوم هزینه اف/1.4 را دربرداشته باشد.

اف/2.8-همچنان برای موقعیت‌های با نور کم مناسب است اما با تعریف دقیق‌تر در ویژگی‌های ظاهری بخاطر ژرفای بیشتر، لنزهای بزرگ‌نمایی خوب معمولا بعنوان دریچه بزرگتر این‌ها را دارد.

اف/4– ذاتا خاصیت فوکوس خودکاری(اتوماتیک) دارد. این کمترین تنظیم دیافراگم برای استفاده در چهره‌ها در نور درخشان است. شما با تمرکز کردن بر صورت با دیافراگم بازتر ریسک می‌کنید.

اف/5.6-مناسب برای دو فرد اما نامناسب برای شرایط نور کم. اینجا از یک فلاش استفاده‌کنید.

اف/8-این برای گروه‌های بزرگ‌تر برای اطمینان یافتن از اینکه هر کسی در کادر در فاصله کانونی است استفاده می‌شود.

اف/11-بیشتر و البته نه زیاد اینجا جایی است که لنزهای شما در شفاف‌ترین حالت هستند. عالی‌ترین دیافراگم برای چهره‌هاست.

اف/16-عکاسی در آفتاب نیازمند یک دیافراگم کوچک است که آن را برای یک نقطه مناسب برای این شرایط ساخته است.

اف/22-بهترین برای مناظر طبیعی که جزئیاتشان قابل ملاحظه است در پیش‌زمینه نیاز هستند.

همانطور که پیش‌تر گفتم، این‌ها تنها راهنماهایی هستند. حالا آن‌چه که شما باید دقیقا بدانید این است که چگونه تنظیمات دیافراگم یک تصویر را تغییر خواهد داد، شما می‌توانید خودتان را آزمایش کنید و از آن لذت ببرید!

آیا شما فکر می‌کنید که همه چیز را درباره عکاسی می‎دانید؟

اگر درباره عکاسی بسیار کنجکاو هستید، نوشته‌های جدید ما را بررسی کنید!

 

منبع: expertphotography.com